بررسی موضاعات سیاسی-اجتماعی ایران وب سایت انجمن انار
در آن سال‌ها، ایران در آستانه‌ی صنعتی شدن کامل بود؛ کشوری با رشد اقتصادی شتابان، دولت تکنوکرات و سکولار، جامعه‌ای با آزادی‌های اجتماعی گسترده، و مردمانی که پاسپورت‌شان در جهان اعتبار داشت.
در آن دوران، آرمان ایرانیان «پیشرفت» بود، نه بقا. «زندگی بهتر» هدف ملی بود، نه رؤیای ممنوع.
توسعه ایران پسا‌جمهوری اسلامی بدون سرمایه خارجی ممکن نیست، و سرمایه بدون اعتماد شکل نمی‌گیرد. تنها بازگشت پادشاهی پهلوی است که می‌تواند این اعتماد را به‌سرعت احیا کند. هر الگوی دیگری، چه جمهوری سکولار تازه‌تأسیس و چه حکومت‌های ایدئولوژیک مدرن‌نما، سال‌ها زمان و هزینه خواهد برد و در این فاصله، ایران بیش از پیش از قافله توسعه عقب خواهد ماند.