چهار دهه پس از آغاز پروژه هسته‌ای جمهوری اسلامی، پرسش کلیدی همچنان باقی است: ایران چه به دست آورده و چه از دست داده است؟ پاسخ کوتاه این است که اصرار بر غنی‌سازی اورانیوم، نه تنها دستاورد ملموس اقتصادی یا امنیتی برای کشور نداشته، بلکه چندین تریلیون دلار فرصت‌های توسعه‌ای، سرمایه‌گذاری و پیشرفت ملی را از بین برده است.
هزینه‌های اقتصادی مستقیم
برنامه هسته‌ای ایران از ابتدا با تحریم‌های شدید بین‌المللی همراه شد. این تحریم‌ها باعث شدند:
• از دست رفتن صدها میلیارد دلار درآمد نفتی به دلیل محدودیت در فروش و انتقال پول.
• هزینه‌های پنهان توسعه تأسیسات هسته‌ای که طبق برآوردها، ده‌ها میلیارد دلار صرف ساخت نیروگاه‌ها، مراکز غنی‌سازی و امنیت آن‌ها شده است.
• تورم و سقوط ارزش پول ملی به دلیل کاهش دسترسی به منابع ارزی.
اصرار جمهوری اسلامی بر غنی‌سازی اورانیوم، نه دستاورد ملموس اقتصادی، علمی یا امنیتی برای کشور به همراه داشته و نه جایگاه ایران را در جهان ارتقا داده است. نتیجه این سیاست، تنها تحمیل هزینه‌های چندین تریلیون دلاری و نابودی فرصت‌های تاریخی برای توسعه و رفاه مردم ایران بوده است. امروز می‌توان گفت این مسیر، یکی از پرهزینه‌ترین خطاهای استراتژیک جمهوری اسلامی در تاریخ معاصر ایران است.
اصرار جمهوری اسلامی بر غنی‌سازی، در عمل فرصت‌های طلایی ایران را از بین برد:
• اگر ایران مسیر همکاری صلح‌آمیز و شفاف را انتخاب می‌کرد، می‌توانست از سرمایه‌گذاری‌های خارجی در حوزه انرژی و زیرساخت بهره‌مند شود؛ سرمایه‌ای که به راحتی می‌توانست به چندین تریلیون دلار در چهار دهه گذشته برسد.
• ایران می‌توانست با جذب فناوری‌های نوین در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر و نفت و گاز، به قطب انرژی منطقه تبدیل شود.
• فرصت تبدیل شدن به هاب ترانزیتی و صنعتی خاورمیانه، به دلیل انزوای سیاسی و اقتصادی، عملاً از بین رفته است.
برخلاف تبلیغات رسمی، جمهوری اسلامی با این سیاست‌ها:
• توان بازدارندگی واقعی کسب نکرده است؛ زیرا هرگونه حرکت به سمت سلاح هسته‌ای با واکنش سخت جهانی روبرو خواهد شد.
• از نظر علمی نیز پیشرفتی هم‌تراز هزینه‌ها نداشته است؛ غنی‌سازی اورانیوم فناوری انحصاری نیست و ده‌ها کشور بدون پرداخت چنین هزینه‌هایی، آن را در چارچوب همکاری‌های بین‌المللی در اختیار دارند.
• در عرصه دیپلماسی، ایران به جای امتیازگیری، به انزوا و بی‌اعتمادی عمیق دچار شده است.
اصرار جمهوری اسلامی بر غنی‌سازی اورانیوم، نه دستاورد ملموس اقتصادی، علمی یا امنیتی برای کشور به همراه داشته و نه جایگاه ایران را در جهان ارتقا داده است. نتیجه این سیاست، تنها تحمیل هزینه‌های چندین تریلیون دلاری و نابودی فرصت‌های تاریخی برای توسعه و رفاه مردم ایران بوده است. امروز می‌توان گفت این مسیر، یکی از پرهزینه‌ترین خطاهای استراتژیک جمهوری اسلامی در تاریخ معاصر ایران است.
پاسخی بگذارید