توهم ژرفای توضیحی و سوگیری شناختی – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 1

سوگیری شناختی (Cognitive bias) یکی از مباحث مهم در علوم شناختی (Cognitive science) است و به یک الگوی سیستماتیک انحراف از هنجار یا عقلانیت در قضاوت اطلاق می‌شود که در آن شخص واقعیت ذهنی خود را بر اساس درک شخصی از داده‌ها و نه بر اساس واقعیت و حقیقت (فکت) می‌سازد.

دموکراسی پوششی برای بقای فرقه‌های ارتجاعی؛ دموکراسی چیست؟ – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

برای نجات از این ورطه ابتدا باید فرهنگ و واژگان سیاسی را باز تعریف و اصلاح نمود تا با ایجاد زبانی سالم، درست و مشترک زمینه لازم برای همگرایی نیروهای آزادیخواه و مرزبندی میان فرقه‌های ارتجاعی با تجددگرا را بوجود آوریم. جمهوری اسلامی محصول همین انحرافات سیاسی بود و همان افراد و گروه‌هایی که در این آلودگی سهیم بودند امروز همچنان با سواستفاده از این عدم شفافیت و راستی به بقای جمهوری اسلامی کمک میکنند تا شاید با اصلاح و حذف کلمه اسلام بتوانند بزرگترین دستاورد فعالیتهای مخربشان را حفظ و نوع دیگری از «جمهوری» در ایران برقرار نمایند.

گفتگویی با میلاد آقایی و بررسی شخصیت سه‌گانه تاریک در جنبش اجتماعی: معصومه علینژاد

ارسال شده در: فعالیتها, مقالات | 0

بررسی شخصیت سه گانه تاریک (The dark triad personality) در جنبش اجتماعی میتواند شاخصه‌هایی بهتر برای درک درست از رفتار مخرب معصومه علینژاد در جامعه و انقلاب ملی ارایه داده و کمک شایانی برای مواجه با این ریسک و نفوذ مخرب در آینده به جنبش اجتماعی نماید.

پادشاهی ایرانی برآمده از جنبش اوّل مشروطه ایران – پیمان آق‌تومان

ارسال شده در: مقالات | 1

پادشاهی برآمده از انقلاب مشروطه باز تعریفی بر اساس فرهنگ کهن شهریاری ایرانی به گونه ای است که پادشاه، منتخب ملّت و دارای قدرت، تنها و تنها در چارچوب قانون است. قدرت پادشاه ایران از طرف ملّت به پادشاه واگذار شده است تا در راستای نیکروزی و استیفای حقوق آحاد ملت گام بردارد.

مناقشه خاموش و خلا قدرت، دو خطر بزرگ در افق انقلاب ملی ایران – باربد بهداد

ارسال شده در: مقالات | 0

با گذشت 6 ماه از آخرین حرکت ملت ایران برای باز پس گیری حاکمیت ملی از شبهه دولت جمهوری اسلامی، گذار اپوزیسیون از دستاوردهای میدانی به سمت خواسته های بلند مدت به کندی پیش میرود. رسانه ها و بازیگران خارجی بیرحمانه بر طبل فرقه گرای، قوم گرایی و حکومت های شورایی می‌کوبند و در پی ایجاد یک سیستم درگیری درون کشوری در پس سقوط جمهوری اسلامی هستند.

ائتلافی برای گسست، پروژه‌ای برای شکست – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

در مقابل انقلابی که بر اساس ارزشهای ملی، یکپارچگی ملت، حفظ تمامیت ارضی و بازگشت به مشروطه بود و در حالیکه شعارهایی مانند «از زاهدان /کردستان تا تهران جانم فدای ایران» در گوشه گوشه ایران توسط معترضین سر داده میشد، اصرار شش نفر از این گروه به تفکیک قومیتی و تقلیل خواسته‌های ملی به مطالبات قومی و قبیله‌ای در عدم اقبال ادعای همبستگی این افراد در جامعه تاثیر زیادی داشت.

سرکوب اکثریت سیاسی، آغاز درهم شکستن اقلیت – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

با توجه به جایگاه پادشاه در جامعه بعنوان سرچمشه حقانیت، ایشان تنها رهبری است که توان هدایت درست این بدنه عظیم اجتماعی را دارد. هر گروه یا فردی تلاش کند تا خللی در رهبری ایجاد و یا حقانیت زدایی کند با فرض محال موفقیت باید به این نکته توجه کند که جامعه تحت هیچ شرایطی نقش آنان را برای هدایت نخواهد پذیرفت و چون اساسا دارای پایگاه اجتماعی نیستند، تنها موجب رها شدن نیروی قدرتمند و جاری جامعه بدون رهبر مقتدر خواهد بود که در خلا جریان میانه روی ملیگرا، عرصه سیاسی را مستعد بروز و قدرت گرفتن جریانات افراطی خواهد کرد.

گزارشی از اولین نشست انجمن مشروطه کلن، آلمان – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

روز یکشنبه هشتم ژانویه ۲۰۲۳ در شهر کلن آلمان، اولین نشست انجمن مشروطه ایران شاخه کلن با تلاش حجت کلاشی فعال سیاسی مشروطه‌خواه، گروهی از ایرانیان ساکن آلمان، مدیریت سیاوش معنوی و با حضور جمعی از فعالین سیاسی ایرانی از کشورهای آلمان، هلند، بلژیک، انگلیس و دانمارک برگزار گردید.

از نامه مردم تا بنیاد مردم – حامد سپهری

ارسال شده در: مقالات | 0

بنیاد مردم دقیقا همان راهی را انتخاب کرده که در دستور العمل پنلوم چهارم حزب توده در ۱۹۵۸ میلادی نوشته شده است. شفافیت و اعلام موضع و توضیح گفتمان گرایش سیاسی مورد نظرمان، عمده ترین کاری ست که میشود انجام داد، بدون اعلام واضح و رسمی خواسته سیاسی مان هرگز به یک رهیافت سیاسی نخواهیم رسید

پاسخ به تاریخ – شاهنشاه آریامهر محمدرضا پهلوی

ارسال شده در: کتاب | 0

در این کتاب قصد دارم نشان بدهم که چرا در راه رسیدن به اهدافم پافشاری می‌کردم؛ و چرا می‌خواستم جامعه‌ای بر اساس عدالت اجتماعی، و نه مبارزه طبقاتی بنا کنم؛ جامعه‌ای که همه در آن یکپارچه و وابسته به یکدیگر باشند؛