گرازولوژی

بازماندگان نسل سیاسی ۵۷ که رویکردی طلبکارانه دارند افول جمهوری اسلامی و پایان دوگانه اصلاح طلب-اصولگرا را فرصتی تاریخی دانسته و خواهان حضور به هر قیمتی و برای چند صباحی در عرصه قدرت هستند تا بار دیگر ایران را بسان موش آزمایشگاهی مورد آزمایش تزها و ایده های خود قرار دهند، این جماعت رانده شدن از انقلاب ۵۷ را دلیل حقانیت بی بدیل خود پنداشته و بسیاری از انان صرفأ به واسطه زندگی چندین ساله در غرب برای خود فلسفه سیاسی غربی، البته با تفسیر متناسب خودشان را دارند که شاید خوانشی با جامعه فعلی ایران نداشته باشد. 

رایزنی که سالهاست برگ کتاب و مقاله ای را باز نکرده  بیسوادی عمیقش و بی شعوری ذاتی و لمپنی درونی اش را با پند و موعظه و درس اخلاق دادن در فضای عمومی و فحاشی و رکاکی در مکالمات خصوصی پنهان خواهد کرد. سرباز فراری حتی اگر سالها در کنار فرهیختگان و بزرگان هم نشست و برخاست کند در مسند رایزن نظامی/امنیتی حداکثر به دنبال پرونده سازی و تشکیل لشکر بی و یا با مزد مشتی لمپن خبرچینِ نوچه خواهد بود. 

شورای به اصلاح ملی تصمیم، که به لحاظ حضور تعداد قابل توجهی تجزیه طلب و افراد نه چندان خوشنام، نه ماهیت ملی دارد و نه قرار است تصمیمی ملی درآن گرفته شود نمونه عینی چنین آش شله قلمکاری ست که با ترسیم‌ رویابافی کودکانه معدودی فعال سیاسی چپ که همواره بازنده و «نقره داغ» داشته های واقعأ موجود عرصه سیاست ایران بوده اند

پنداری راهزنان و دزدان با حفظ تعهدات شغلی خود شورایی برای تعیین مسیر عبور کاروان تشکیل داده اند. این دست فعالیتها که برای اثبات وجود علائم حیاتی در لاشه پوسیده گروهها و احزاب بی وزن و بدون حقانیت اجتماعی خارج از ایران برای سهم خواهی از قدرت در آینده کشور و پس از نابودی جمهوری اسلامی صورت میگیرد، هیچ نتیجه ای جز انحراف افکار و هدر رفتن انرژی و نهایتن بی اعتمادی به سازمانها و گروههای سیاسی نداشته و نخواهد داشت.

به فاصله شش روز پس از صحبتهای شاهزاده رضا پهلوی که باعث بالا رفتن موجی از امید در بین شهروندان ایرانی و همچنین ترس و واکنش شتاب زده رهبر جمهوری اسلامی و بسیاری از حامیان حکومت شد شش گروه جمهوری خواه و چپگرا در اعلامیه ای سراسیمه و توام با لفاظی های همیشگیِ مخالفین پادشاهی خواهان واکنش نشان دادند