هومن

پرچمها را باید برافراشت، رهبر و آلترناتیو وضع موجود را باید بلندتر از قبل فریاد زد. ما آخرین پاسداران تمدن ایران، آخرین سد در مقابل سیل نابودگر این سرزمین کهن هستیم، اگر در این جنگ مغلوب شویم ایران به تاریخ خواهد پیوست.

داستان و داستان سرایی بخش مهمی از فرهنگ کهن ما بوده و نقش مهمی در زنده نگهداشتن سنتها و رسوم ایرانی در مقابل فاتحان بیگانه و ضد ایرانی خصوصا اعراب داشته است. از قصه های هزار و یک شب که … ادامه یافت

دانستن این نکات و تطبیق وضعیت و پیشرفت روند تحول جنبش با مراحل فوق، امکان تحلیل وضعیت آسیب شناسی درست را در اختیار ما قرار میدهد. اطلاع از اینکه اکنون در کدام مرحله قرار داریم توقع و انتظارات ما را نسبت به نتایج و دستاوردها متعادل و منطقی کرده و از نا امیدی جامعه جلوگیری کرده کمک میکند تا راهکارهای موثر و منطقی برای شرایط واقعی در زمان مناسب اتخاد کنیم.

در این یادداشت به بررسی نقش و ارتباط توهم فعالین سیاسی از سطح دانش خود (توهم ژرفای توضیحی) و نقش آنان در برآمدن میانمایگان سیاسی (Mediocrity) بی‌هویتی که مانند محلل در تلاش برای پیوند گروههای سیاسی با ارزشهای بنیادین متضاد هستند و ارتباط آنان با خطر بروز و قدرت گرفتن فرومایگان (Populism) سیاسی می‌پردازم.

سوگیری شناختی (Cognitive bias) یکی از مباحث مهم در علوم شناختی (Cognitive science) است و به یک الگوی سیستماتیک انحراف از هنجار یا عقلانیت در قضاوت اطلاق می‌شود که در آن شخص واقعیت ذهنی خود را بر اساس درک شخصی از داده‌ها و نه بر اساس واقعیت و حقیقت (فکت) می‌سازد.

برای نجات از این ورطه ابتدا باید فرهنگ و واژگان سیاسی را باز تعریف و اصلاح نمود تا با ایجاد زبانی سالم، درست و مشترک زمینه لازم برای همگرایی نیروهای آزادیخواه و مرزبندی میان فرقه‌های ارتجاعی با تجددگرا را بوجود آوریم. جمهوری اسلامی محصول همین انحرافات سیاسی بود و همان افراد و گروه‌هایی که در این آلودگی سهیم بودند امروز همچنان با سواستفاده از این عدم شفافیت و راستی به بقای جمهوری اسلامی کمک میکنند تا شاید با اصلاح و حذف کلمه اسلام بتوانند بزرگترین دستاورد فعالیتهای مخربشان را حفظ و نوع دیگری از «جمهوری» در ایران برقرار نمایند.

در مقابل انقلابی که بر اساس ارزشهای ملی، یکپارچگی ملت، حفظ تمامیت ارضی و بازگشت به مشروطه بود و در حالیکه شعارهایی مانند «از زاهدان /کردستان تا تهران جانم فدای ایران» در گوشه گوشه ایران توسط معترضین سر داده میشد، اصرار شش نفر از این گروه به تفکیک قومیتی و تقلیل خواسته‌های ملی به مطالبات قومی و قبیله‌ای در عدم اقبال ادعای همبستگی این افراد در جامعه تاثیر زیادی داشت.

با توجه به جایگاه پادشاه در جامعه بعنوان سرچمشه حقانیت، ایشان تنها رهبری است که توان هدایت درست این بدنه عظیم اجتماعی را دارد. هر گروه یا فردی تلاش کند تا خللی در رهبری ایجاد و یا حقانیت زدایی کند با فرض محال موفقیت باید به این نکته توجه کند که جامعه تحت هیچ شرایطی نقش آنان را برای هدایت نخواهد پذیرفت و چون اساسا دارای پایگاه اجتماعی نیستند، تنها موجب رها شدن نیروی قدرتمند و جاری جامعه بدون رهبر مقتدر خواهد بود که در خلا جریان میانه روی ملیگرا، عرصه سیاسی را مستعد بروز و قدرت گرفتن جریانات افراطی خواهد کرد.