در دنیای سیاست بسیاری از واژهها و اصطلاحات جهانی هستند و پایه و اساس دانش سیاست را تشکیل میدهند اما برخی دیگر از واژهها در سپهر سیاسی کشورها و در ظرف زمانی و مکانی خاصی به وجود میآیند و افراد برای اندیشه سیاسی خود از آن ها استفاده می کنند گرچه به نظر میرسد این واژهها نیازی به تعبیر و روشنگری ندارند و توافقی نا نوشته برای معانی آن وجود دارد اما از آنجا که نسلها عوض میشوند و فهم و نگرش و دانش جامعه مدام در حال دگرگونی است بازبینی این واژهها خالی از لطف و فایده نیست.
یکی از این واژهها، واژه «۵۷ی» است که در مقالات ٫ سخنرانیها و جدل های سیاسی و حتی سخنان روزمره به کار میرود.
۵۷ی یعنی چه؟
پنجاه و هفت اشاره به انقلاب ۱۳۵۷ دارد که با اضافه شدن «ی» نسبت به آن شخص گروه یا اندیشه مسلکی را به آن نسبت میدهد. جمله «او ۵۷ی است» یعنی دارای اندیشه و مرام انقلابی های ۵۷ هست.
پس ۵۷ی نه تنها اشاره به همه گروههایی دارد که در انقلاب ۵۷ شرکت کردهاند و هنوز بر آن معتقدند و از میراث خود دفاع میکنند بلکه شامل آنهایی نیز می شود که خود سنشان به انقلاب قد نمی دهد ولی دنباله رو افکار و اندیشه های گروه نخست هستند.واژه ۵۷ی را میتوان هم برای اشخاص و هم برای افکار به کاربرد افکاری که گفتمان ۵۷ را شکل داد.
۵۷یها گرچه در میان خود دارای تضاد و دشمنی هستند اما دارای نقاط مشترک فراوانی میباشند: ضد تمدن و ضد توسعه و با امر ملی بیگانه هستند با تاریخ ایران ستیز دارند. ایدئولوژی و منافع شخصی و گروهی را به منافع ملی ترجیح می دهند. با دولت-شهر ایرانی مخالف هستند. یا می خواهند ما را به کوچه های مدینه در ۱۴۰۰ سال پیش ببرند یا از ایران یک جمهوری سوسیالیستی شوروی بسازند یا یک کپی دسته چندم از جمهوری فرانسه.
طلب استقلال می کردند برای کشوری که مستعمره نبوده و روز استقلال ندارد. پس از ۴۵ سال همچنان در حال مبارزه با خاندان پهلوی هستند و جمهوری اسلامی را حتی با این سرو شکلش به حکومت پهلوی ترجیح می دهند و اولویتشان در هر حال مبارزه با پهلوی ست. از یک سو می گویند همه باهم و بدون هیچ پرنسیپ سیاسی اتحاد اتحاد می گویند و از سوی دیگر برای قدرت سیاسی برادر کشی و خواهر کشی می کنند. فرهنگ و علم و هنر را برای اینکه به شکل ایدئولوژی خود درآورند دفرمه می کنند. برای رسیدن به هدف دروغ می گویند٫ شایعه می سازند و آدم می کشند و حتا به خانواده هم رحم نمی کنند. با حاکمیت ملی، پرچم ملی سرود ملی و ملت واحد ایران با قبول همه تکثر و گونه گونی فرهنگی آن مخالف هستند.
از حقوق بشر می گویند ولی امت گرایی و قبیله گرایی را تبلیغ می کنند. و در یک کلام «راوی شر» هستند.
برای مبارزه با جمهوری اسلامی باید ۵۷ و ۵۷یها را بهتر شناخت. عدم شناخت از آنان و محدود کردن آن به سران جمهوری اسلامی باعث می شود که هر بار بازی بخوریم و مار گزیده ای شویم که از یک سوراخ چندین و چند بار گزیده می شود. ۵۷یها در حکومت و خارج از حکومت هستند در ایران و خارج از ایران در میان پوزیسیون و اپوزیسیون هستند. گهی به رنگ اصلاحات گاه به نام تحول خواه در می آیند در لباس سلبریتی مجری بازیگر یا خواننده ،وزیر سابق یا نماینده معترض . ۵۷یها را از روی روایتگری شر بشناسیم و نه با ظاهر و رنگ و لعاب.
پاسخی بگذارید