فروپاشی خاموش: بازنگری در نقش نیروهای نظامی‌–‌امنیتی در تضعیف درونی جمهوری اسلامی – مسعود علیزاده

ارسال شده در: مقالات | 0

تحلیل روندهای زوال حکومت‌ها، توجه افکار عمومی غالباً به اعتراضات خیابانی، فشارهای بین‌المللی و شکست‌های سیاسی معطوف است. اما آنچه معمولاً نادیده گرفته می‌شود، تحولات آرام و زیرپوستی در درون نهادهای وفادار به قدرت است. در مورد جمهوری اسلامی، نشانه‌ها حاکی از آن است که ساختار نظامی، امنیتی و اطلاعاتی کشور، دیگر به شکلی یکپارچه در خدمت بقای نظام عمل نمی‌کند.

Why the U.S. Should Not Fall into the Iran Nuclear Deal Trap – Hamed Sepehri

ارسال شده در: مقالات | 0

For decades, successive U.S. administrations have attempted to tame the Islamic Republic of Iran’s nuclear ambitions through diplomacy. While the intent may be noble—avoiding conflict and halting nuclear proliferation—the reality is that engaging with Tehran’s regime, especially through renewed nuclear negotiations, is not only strategically naive but dangerously counterproductive. The very nature of the Iranian

چهار زخم ملت ایران: روایت یک نبرد تمدنی – مسعود علیزاده

ارسال شده در: مقالات | 0

در حالی‌که جهان در قرن بیست‌ویکم به سوی آزادی‌های فردی، توسعه‌ی فناوری و ارتقای حقوق بشر پیش می‌رود، ملت ایران همچنان درگیر نبردی بی‌امان با چهار نیروی تاریک و هم‌زمان است؛ نیروهایی که هرکدام به‌تنهایی یک ملت را از پا درمی‌آورند و در کنار هم، یکی از سنگین‌ترین نبردهای تمدنی تاریخ بشر را رقم زده‌اند.

چرا اعتصابات به تنهایی قادر به سرنگونی جمهوری اسلامی نیستند ؟ – حامد سپهری

ارسال شده در: مقالات | 0

اعتصابات، هرچند یکی از ابزارهای مهم نافرمانی مدنی هستند، اما به تنهایی قادر به سرنگونی رژیمی مانند جمهوری اسلامی نیستند. این رژیم نه تنها با ابزار سرکوب گسترده تجهیز شده، بلکه ساختار پیچید های از کنترل، نفوذ اطلاعاتی، و بی اعتمادی عمومی را ایجاد کرده است. در ادامه به دلایل ناتوانی اعتصابات به تنهایی و راهکارهای ترکیبی می پردازیم.

ضرورت نهادسازی در جنبش بازپس‌گیری ملی ایران – حامد سپهری

ارسال شده در: مقالات | 0

جنبش بازپس‌گیری ملی ایران، که هدف آن بازگرداندن حاکمیت به مردم ایران و احیای نظم مبتنی بر منافع ملی، عقلانیت، و کرامت انسانی است، نیازمند ساختاری فراتر از شور و هیجان سیاسی است. در قلب این ساختار، “نهادسازی” نه‌تنها یک ضرورت تاکتیکی، بلکه یک اصل راهبردی برای موفقیت پایدار و نظام‌مند جنبش است.

یادداشت راهبردی درباره ایران: فرصت‌ها و الزامات برای سیاست خارجی ایالات متحده – مسعود علیزاده

ارسال شده در: مقالات | 0

در این چارچوب، یکی از مسیرهای واقع‌گرایانه و مؤثر برای آغاز این فرایند، برقراری ارتباط راهبردی و مستقیم با شاهزاده رضا پهلوی است. ایشان نه‌تنها دارای پیوندی نمادین با تاریخ معاصر ایران و ساختار سیاسی پیشین آن است، بلکه از اقبال عمومی گسترده‌ای در میان اقشار مختلف مردم، به‌ویژه نسل جوان، برخوردار می‌باشد.

دیلمای اخلاقی مقابله با متجاوز یا دفاع از شر مطلق – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

در تاریخ به دو راهی‌های (دیلما) متعددی بر می‌خوریم که با پایبندی به اصول اخلاقی اما تحلیل غلط و انتخاب اشتباه نتایج اسفباری را بوجود آورده است. پاسداری از کشور و تمامیت ارضی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نیست و فضیلتی که برای هر فرد سبب سربلندی است حتی با بهترین خواستهای قلبی می‌تواند تبدیل به بلا و شر شود.

کارسازترین الگو برای بازگرداندن سلطنت به ایران – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

براندازی جمهوری اسلامی نیازمند الگوی مناسبی بر اساس شرایط و ظرفیتهای جامعه است. برای ایران، ترکیب جنبش انقلابی با احیاگرایانه، گسترش سرمایه اجتماعی، ساخت اقتدار برای پادشاه و راهبرد دقیق، می‌تواند راه‌حل کارساز باشد.

سیرک انتخابات؛ نمایش زنده دلقکهای ۵۷ی – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

سه هدف عمده در تکرار برای جا انداختن این جعلیات پیگیری می‌شود:
ایجاد جو سرخوردگی و القای شکست انقلاب ملی. ارائه راه حلی که فارغ از نتیجه تنها به مشروعیت نظام اسلامی و بزک یک حکومت دیکتاتوری دینی در قالب یک حکومت دموکراتیک منجر می‌شود و نهایتا ایجاد اختلاف و تفرقه بین مردم به جای شکاف بین ملت و حکومت ضد ملی.

انقلاب مشروطه، رهیافت نجات ایران در گذشته و حال – هومن یوسفی

ارسال شده در: مقالات | 0

در تمام دورانی که قانون اساسی مشروطه برقرار بوده هیچ قانونی مدنی به خاطر مغایرت با شرع اسلام ملغی نگردید. چه آن هنگام که رضا شاه بزرگ نهادهای مدرنی مانند آموزش و پرورش، دادگستری قوانین عرفی و غیره  را بنیان گذاشت و چه آن زمان که قانون کشف حجاب را اعلام نمود، اصل دوم متمم قانون اساسی اجرا نگردید. این در حالی بود که جامعه عقب نگه داشته شده ایران غرق در خرافات مذهبی و علما و مراجع دینی در اوج قدرت خود بودند.